GRAB
Drewno opałowe o najwyższej gęstości . Nadaje się zarówno do kominków jak i do pieców. Wytwarza dużo żaru i długotrwale , równomiernie oddaje ciepło.
Drewno to jest w zasadzie pozbawione kory w związku z czym ilość dymu wydzielana w trakcie spalania jest minimalna , co jest niebywale istotne dla wszystkich odkrytych palenisk.
BUK
Buk to bardzo twarde drewno, ciężkie i wysoce kaloryczne.
Daje ładny płomień i prawie nie strzela iskrami. Nadaje się zarówno do kominków otwartych jak i zamkniętych. Posiada gładką srebrnoszarą korę.
DĄB
Ma nieco wyższą wartość opałową niż drewno bukowe. Pali się często przez wiele godzin oraz przyjemnie trzeszczy. Nie nadaje się zbytnio do kominków ze względu na mało atrakcyjny wygląd płomieni i strzelanie iskrami.
Kwasy garbnikowe mogą powodować korozję otworu wylotowego spalin. Jest jednak odpowiedni do wszelkiego rodzaju pieców kaflowych i palenisk, służących przede wszystkim do uzyskania ciepła (wysokie temperatury neutralizują kwasy garbnikowe). Dąb musi być suszony dłużej niż inne gatunki.
BRZOZA
Jest średnio twarde, ciężkie i niezbyt trwałe dlatego konieczna jest jego szybka obróbka
Drewno często stosowane w kominkach otwartych, suche nie strzela iskrami oraz daje ładny niebieskawy płomień i przyjemny zapach. Łatwo się rozpala i stosunkowo szybko się spala. Drewno to łatwo ulega zaparzeniu i zgniliźnie, dlatego ważne jest jego właściwe sezonowanie.
OLCHA
Olcha spala się bardzo estetycznie dając duży jasny płomień o lekkim, czerwonym zabarwieniu.
Ma stosunkowo niewielką wartość opałową w porównaniu do wyżej wymienionych gatunków. Łatwo wię łupie i świeże ma bardzo ładny pomarańczowy kolor.
Drewno to łatwo ulega zaparzaniu i zgniliźnie dlatego powinno być szybko suszone.
SOSNA
Spala się bardzo dobrze, ale za to szybko i wydziela dużą ilość dymu.
Ma stosunkowo wysoką wartość opałową, wydziela niewielką ilość dziegciu. Nie nadaje się jednak do kominków otwartych, ponieważ podczas spalania drobiny żywicy i wody są wystrzeliwane do otoczenia.